Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Η Άλλη.


Είμαι δύο.
Η μια που φαίνεται,αυτή κυριαρχεί.
Εισβάλει, ασήμαντη,
φτηνή, ανάξια.
Με αδειάζει.

Η μία είμαι.
Η άλλη, είναι οι άλλοι.

Είμαι δύο.
Η μια τρυπώνει,
στα μάτια, στο στόμα.
Βαραίνει  τους ώμους,
διατάζει το μυαλό.
Με νοθεύει.

Η μία είμαι.
Η άλλη, είναι οι άλλοι.

Είμαι δύο.
Η μια δεν εμπιστεύεται.
Μισεί κ με βιάζει.
Με άχρωμους, άοσμους,σοδομιστές..
                                                                                                
  Με πονάει.
  Πρέπει να τη σκοτώσω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι Παναγιές των δρόμων

Την είδα πεταχτά από το λίγο ανοιγμένο παράθυρο του Σιτροέν. Ένα αφυσικο πλασμα βρισκόταν εκει σαν κάποιος να το είχε τοποθετήσει  προ...